Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016

4

προσπαθώ να σε αποκρυπτογραφήσω, για να σ' αποστηθίσω εν συνεχεία
δεν είσαι συ δύσκολος άνθρωπος, οι καταστάσεις έτσι δείχνουν.

ψάχνω εδώ και μέρες τρόπους να ξεφύγουμε από εκείνο το μούδιασμα που αφήνει το γκρι
και να πετάξουμε σε ουράνια τόξα. αλλά ξέρω πως και εγώ δε θα τ' άντεχα τόσα χρώματα μαζί.

και αν με ρωτήσει κανείς τι με κρατάει εδώ, θα του χαμογελάσω. δε θα θυμώσω, γιατί ξέρω πως δεν είναι όλοι έτοιμοι να καταλάβουν τ' όνειρο.

σήμερα, ξυπνώντας, αυτομάτως άνοιξα το παράθυρο και όταν ήμουν έτοιμος να κοιτάξω απ' έξω, θαύμασα το φως, τον ήλιο, τις μέρες που περνούν μαζί σου και εσένα. άντε, θα παραδεχτώ ότι μες στην ατελείωτη του παραμυθιού καταδίκη, θαύμασα και εμένα.

4 τσιγάρα.
4 μπύρες.
4 βόλτες.
4 μήνες.

και συνεχίζω να πετάω.
και συνεχίζω να μη συνειδητοποιώ τίποτα.
και συνεχίζω να χάνομαι στο μαλακισμένο χαμόγελό σου.

και τέλοσπαντων, με τράβηξαν οι σκέψεις και το πήγα μέσω Χανίων.

 θα' μαι δω. αυτό ήθελα εξαρχής να πω.


1 σχόλιο:

  1. Πολύ χαίρομαι που συνάντησα το μπλογκ σου, παραμένω σε επαφή, καλή αντάμωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή