έτσι αδιάβροχα φθαρμένος, τι ζητάς;

γύρω απ' το χλωμό σου πρόσωπο άναψα φωτιά.
και χόρεψα.

τα χείλη μου με τα δικά σου συμμάχησαν.
μια μουσική. μια συμφωνία.
πότε σε δίεση Do, πότε σε Re, πότε σε Mi.
αόριστα όλα.

τα μάτια σου έδιναν το ρυθμό
 κι εμείς, σα χαμένοι, ακολουθούσαμε.

και ούτε που προσπάθησα να ξεφύγω.
όχι απο σένα, απο τα θηρία τα μάτια σου.
και χόρευα, σαν τρελός.  και όλο πιο πολύ μ' αγαπούσες.

ένα γίναμε, στο τέλος. είχαμε τόσο καιρό να το νιώσουμε.
τα μάτια σου απο εξουσιαστές, όμορφα λουλούδια έγιναν.
τριαντάφυλλα.
εκατόφυλλα.

και ύστερα ξύπνησα. μόνος.
είχες πάλι φύγει.
και η μουσική σταμάτησε.
και η συμμαχία τέλειωσε.

ξανά πόλεμος.
και μονομάχοι οι καρδιές, να τρέχουν να σκοτώσουν.
ό,τι νιώσαμε.
ό,τι ένιωσα.

με κλειδωμένα δάχτυλα εγώ. ακόμα μέσα σου.
το ξημέρωμα εχθρός μας.