Οι σιωπές πονούν, λένε. Μίλα, λένε. Βγάλε ό,τι έχεις μέσα σου, γιατί γίνεται κόμπος που σιγά-σιγά σε πνίγει, λένε. Επικοινώνησέ το, λένε.
Μα εγώ τις ωραιότερες στιγμές μου μαζί σου τις έχω περάσει στα σιωπηλά. Τότε που δε μιλάς και πολύ περισσότερο όταν δε μιλάς, επειδή πραγματικά δε γουστάρεις να χαλάσεις τη στιγμή μας, βάζοντας μέσα λέξεις ανούσιες.
Οι σιωπές είναι που γιατρεύουν, λέμε εμείς.
Και κάπως έτσι μένουμε σιωπηλοί να μπερδεύουμε τις ανάσες μας, που ακόμα κι αυτές απορούν με το κατόρθωμά μας. "Μα να μη μιλούν καθόλου;", ψιθυρίζουν η μία στην άλλη.
Κι όμως. Έχουμε βρει εμείς το μυστικό μας κώδικα. Ακόμα και αν τον καταλαβαίνουμε μόνο εμείς οι ίδιοι. Αυτό είναι και το νόημα, αυτό ήταν πάντα. Γιατί να αλλάξει τώρα;
Αλάτι στην πληγή οι κουβέντες.
Στο σημείο που είμαστε, ψυχή μου, τι να τις κάνουμε; Σιγά μην τις αφήσουμε να μπουν ανάμεσά μας και να διακόψουν τις στιγμές μας.
Ό,τι ήταν να πούμε, το' χουμε πει. Και το΄ χουμε πιεί. Και μόνοι και μαζί.
Τώρα σιωπή.
Μα εγώ τις ωραιότερες στιγμές μου μαζί σου τις έχω περάσει στα σιωπηλά. Τότε που δε μιλάς και πολύ περισσότερο όταν δε μιλάς, επειδή πραγματικά δε γουστάρεις να χαλάσεις τη στιγμή μας, βάζοντας μέσα λέξεις ανούσιες.
Οι σιωπές είναι που γιατρεύουν, λέμε εμείς.
Και κάπως έτσι μένουμε σιωπηλοί να μπερδεύουμε τις ανάσες μας, που ακόμα κι αυτές απορούν με το κατόρθωμά μας. "Μα να μη μιλούν καθόλου;", ψιθυρίζουν η μία στην άλλη.
Κι όμως. Έχουμε βρει εμείς το μυστικό μας κώδικα. Ακόμα και αν τον καταλαβαίνουμε μόνο εμείς οι ίδιοι. Αυτό είναι και το νόημα, αυτό ήταν πάντα. Γιατί να αλλάξει τώρα;
Αλάτι στην πληγή οι κουβέντες.
Στο σημείο που είμαστε, ψυχή μου, τι να τις κάνουμε; Σιγά μην τις αφήσουμε να μπουν ανάμεσά μας και να διακόψουν τις στιγμές μας.
Ό,τι ήταν να πούμε, το' χουμε πει. Και το΄ χουμε πιεί. Και μόνοι και μαζί.
Τώρα σιωπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου